Praprababcia Zofia Dowgird z Charitonów (1817-?)


Na zdjęciu widnieje (podobno) praprabacia Zofia i jej mąż, prapradziadek Michał Stefan Dowgird.
Praprababcia ojczysto-macierzysto-ojczysta Zofia (Софья Александровна Харитонова), wyszła za prapradziadka Michała Stefana Dowgirda, z którym miała sześcioro dzieci, w tym pradziadka Aleksandra.
Rosjanka i Frauleina na dworze carskim. Prawosławna (oczywiście), przez co całe jej potomstwo musiało być prawosławne. Babcia Helena, wnuczka Zofii i córka Aleksandra przeszła na katolicyzm zapewne przed ślubem w 1913 w kościele św. Aleksandra w Kijowie. W spisie wiernych kościoła św. Aleksandra w Kijowie z 1916 jest Helena Nowicka lat 28 (czyli urodzona w 1888 jak babcia). Zgodnie z tradcją Dowgirdów panie były luterankami, a panowie katolikami. Może na wybór Heleny wpłynął jakoś fakt, że teściowa była luteranką, a może wpływ na decyzję miała jej matka Antonina z Kłopotowskich, której brat stryjeczny, Bolesłąw Hieronim, był arcybiskupem.
Rodzicami Zofii byli generał major Aleksander Charitonow (1790-1826), syn Romana i Anna (1790-1851), córka Karola Brusina. Miała pięć starszych sióstr urodzonych między 1803 a 1820.
Zofia była absolwentką Instytutu Smolnego dla szlachetnych panien, wg spisu ukończyła ten instytut w 1836 r. #63 (córka gen.-majora Aleksandra i Anny Karłowny), podobnie jak jej dwie starsze siostry: Natalia w 1829 (#118 córka pułkownika) i Juliana w 1830 (#119 córka generała majora).

Генерал-Майор и Кавалер ордена св. Георгия IV степени (1812 год) Александр Романович Харитонов с 1813 по 1820 год был командиром 48-го Егерского пехотного полка, с которым в чине майора прошел всю войну с Наполеоном 1812 года, с 1813 года подполковник, далее полковник, а при отставке пожалован чином генерал-майора. Кавалеры ордена Святого Георгия IV класса: Харитонов, Александр Романович; полковник; № 2422 (1055); 29 августа 1812. Список генеральских чинов российской императорской армии и флота : Харитонов Александр Романович (? – 1826) генерал-майор с 08.07.1820
Aktualizowane: