Urodził się 26 grudnia 1807, ochrzczony 1 stycznia 1808 (wg aktu slubu, 1842 miał 32 lat, a wg aktu zgonu w 1875 miał 67 lat)
w Lulinie parafia Żydowo ( nie mylić z miejsowością Żydów parafii Gostyczyna).
Był, według metryk urodzeń i śmierci synem Pawła i Marianny.
Ożenił się w Gościeszynie z
BarbarąKrawczyńską
i miał z nią cztery córki, w tym
naszą prababcię
Apolonię. Był dość popularny, bo widnieje w wielu metrykach jako ojciec chrzestny lub świadek ślubu.
Zmarł w Witosławiu 19. czerwca 1875.
Metryki
(1) Dnia 1. stycznia 1808. Ja, ten co powyżej [Wawrzyniec Proksiński, wikary] ochrzciłem chłopca im[ieniem] Melchior urodzonego 26 grudnia 1807 [w Lulinie],
syna Pawła i Marianny Kukulińskich służacych we dworze, ślubnych małżonków. Chrzestnymi byli
Wiel[moż]ny P[an] Józef Czachorski właściciel dóbr Żydowa i Wiel[moż]na P[ani] Teresa Swinaraska, panna z Lulina.
Film 1194651 księga metryczna parafii w Żydowie, strona 518, pozycja 2. Nazwa miejscowości Lulin na marginesie.
(2)
17. lipca 1842. poślubieni przez Wojtaszewskiego [wikarego]: Melchior Kukuliński, kucharz, młodzian lat 32 i
Barbara Krawczyńska, panna z Gościeszyna lat 24 po zapowiedziach 26. czerwca, 3. lipca i 10. lipca.
Świadkami byli Ignacy Kojen i Andrzej Matysiak.
AP Poznań
Księga małżeństw parafii Gościeszyn 1842, skan 2, pozycja 4
(3)
19. czerwca 1875. o 10 wieczorem zmarł w Witosławiu kucharz Melchior Kukuliński lat 67,
syn obywatela Paula Kukulińskiego i jego żony Maryanny, oboje nieżyjący.
Podpisała znakiem xxx Barbara Krawczyńska, żona zmarłego.
Film 1194942 księga cywilna Witosławia, skan 914
(4)
9. stycznia 1843. o 1:30 po południu w Gościeszynie, urodziła sie Marianna Marcianna,
ochrzczona 12. stycznia przez wikarego Wojtaszewskiego, córka Melchiora Kukulińskiego, kucharza i Barbary.
Chrzestnymi byli Ignacy Kojen, komisarz i Marianna Koczorowska, panna.
AP Poznań
Księga chrztu parafii Gościeszyn 1843, skan 2, pozycja 1
Dzielny wojak, wierny sługa
Melchior brał udział w powstaniu listopadowym jako żołnierz
Pułku Jazdy Poznańskiej
i był odznaczony Srebrnym Krzyżem Wojska Polskiego
Virtuti Militari (pozycja 2956).
W tym samy pułku służył porucznik
Tertuliam Koczorowski
(Złoty Krzyz Wojskowy VM, tamże pozycja 2296). Lista nagrodzonych VM w roku 1831 jest zebrana w
w księdze pamiątkowej z 1850 (numery pozycji te same).
O Tertulianie wspomina w listach z Powstania Listopadowego Emilia Szczeniecka,
co jest uwiecznione w
Przeglądzie Polskim (1897, tom 32, 1-3). Tertulian po powstaniu byl aktywny politycznie. Zmarł w 1847.
Po powstaniu, przez 45 lat, Melchior był przyjacielem i sługą rodziny Koczorowskich, u których mieszkał
w Witosławiu.
Z metryk wynika, że był tam kucharzem. Jego żona Barbara była niepiśmienna.
Wielkopolanie w powstaniu są bardzo trafnie opisani w blogu
Macieja Brzezińskiego.